- bîhiss
- (F.-A.)[ ﺲﺣ ﯽﺑ ]hissiz, duygusuz.
Osmanli Türkçesİ sözlüğü . 2015.
bîhiss
Look at other dictionaries:
bihiss — z. <fars. bi. . . və ər. hiss> Hissiz. Bihiss halda uzanmaq. – Biçarə kişi bircə onu bildi ki, gücü gəldikcə «Vay dədə, vay!» – deyib, bihiss yerə yıxıldı. Ç … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
bihiss — f. və ə. hissiz, duyğusuz, huşsuz, bihuş … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
məktəbdar — is. <ər. məktəb və fars. . . . dar> köhn. Keçmişdə xüsusi məktəb açıb orada dərs deyən adam. . . Övladımızın tərbiyə və təlimi bilkülliyə üsuli təlimdən bixəbər və adabi tərbiyədən bihiss olan məktəbdarların əlində idi. F. K … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
